Sobotnią rywalizację w doskonałym stylu rozpoczął z kolei Władimir Semirunnij. 22–latek, który na początku na ME w Heerenveen zadebiutował w polskiej reprezentacji wspieranej przez PGE Polską Grupę Energetyczną S.A., nie przestawał zadziwiać formą w dywizji B. W piątek Semirunnij zajął wysokie, trzecie miejsce na 1500 m, a drugiego dnia nie dał szans rywalom i wygrał na dystansie 5000 m, ustanawiając przy okazji nowy rekord życiowy (6:17.90). Dziewiąty, z najlepszym rezultatem w historii swoich startów w Arenie Lodowej był Szymon Palka (6:28.61). Co ciekawe, czas Semirunnija był drugim najlepszym osiągniętym tego dnia w Tomaszowie. Zwycięzcą rywalizacji w grupie A na 5000 m był Norweg Sander Eitrem (6:16.62), rekordzista toru sprzed dwóch lat.

 

– Zawsze jestem gotowy na dobre wyniki. Chciałem iść na rekord toru, ale trochę zabrakło. Spokojnie, jeszcze go poprawimy – zapewniał Semirunnij, zachwalający współpracę z Rolandem Cieślakiem, szkoleniowcem średnio- i długodystansowców w reprezentacji, który pod swoją opieką ma również Wójcik, liderkę PŚ na 500 m. – To najlepszy trener, z jakim miałem okazję pracować. Cała drużyna dobrze pracuje i chce pokazać się z jak najlepszej strony – dodał 22-latek, który w przyszłym tygodniu, w finale PŚ w Heerenveen wraz z kolegami z drużyny stanie do walki o przepustkę na marcowe MŚ w Hamar.

 

W popołudniowej sesji oglądaliśmy sześcioro Polaków na dystansie 1000 m. Najbliżej medalu z tego grona był Damian Żurek, który z czasem 1:09.31 zajął szóste miejsce. Świetnie jak na debiutanta w dywizji A w tej konkurencji spisał się Marek Kania, który był siódmy (1:09.51). Tak jak w piątek na 500 m, trzynasty był Piotr Michalski (1:10.03). Wygrał natomiast Amerykanin Jordan Stolz (1:08.42), bijąc rekord toru.

 

– Byłem bardzo podekscytowany po wygraniu grupy B w Milwaukee. Podchodziłem pozytywie nastawiony, nabuzowany dobrą energią do startu w Tomaszowie Mazowieckim. Debiuty w dywizji A dobrze mi wychodzą, bo gdy w sezonie olimpijskim debiutowałem w Stavanger, to zdobyłem tam medal – przypomniał Kania, który w przyszłości chce jeszcze mocniej nastawić się na 1000 m.

 

Pod koniec pierwszej dziesiątki na 1000 m uplasowały się natomiast trzy Polki. Siódma była Karolina Bosiek (1:17.10), dla której to najwyższa indywidualna pozycja w tym sezonie PŚ, a tuż za nią uplasowały się kolejno Andżelika Wójcik (1:17.36) i Natalia Jabrzyk (1:17.52).

 

– To na pewno bardzo duże paliwo na końcówkę sezonu dla mnie. Publiczność dała mi dodatkową energię, dobrze pokazałam się przed własnymi kibicami, a to pozwala na większą pewność siebie – mówiła Bosiek, która w niedzielę z koleżankami powalczy o medale na 500 m i w sprincie drużynowym.

 

Wójcik, która w piątek zachowała pozycję liderki PŚ na 500 m, nie ukrywała małego rozczarowana wczorajszym startem. Widzi natomiast dużo plusów z przejazdów na dwa razy dłuższym dystansie.

 

– Znam swoje możliwości i wiem, że stać mnie na podium. Zbieram wciąż doświadczenie, igrzyska za rok i nie skupiam się na tym, czy muszę kogoś gonić, czy uciekać w PŚ. Dystans 1000 m to konkurencja, która pokazuje mi słabości. Mogę zauważyć, gdzie mogę nadgonić pewne rzeczy – wskazywała Wójcik.

 

W niedzielę ostatni dzień PŚ w Tomaszowie Mazowieckim. Na tafli Areny Lodowej zobaczymy panczenistów startujących ponownie na 500 m, a także w biegu masowym oraz sprincie drużynowym. To właśnie konkurencje sprinterskie są największą nadzieją polskiej kadry na kolejne medale PŚ w tym sezonie. Organizatorami wydarzenia są Międzynarodowa Unia Łyżwiarska (ISU) oraz Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego, a partnerami  instytucjonalnymi – Ministerstwo Sportu i Turystyki oraz miasto Tomaszów Mazowiecki.